فیزیوتراپی نوعی بازپروری فیزیکی اندام ها است، شیوه‌ای از درمان بیماری‌ها و اختلالات عصبی-ماهیچه‌ای-اسکلتی با استفاده از تجهیزات مکانیکی، جریان‌های الکتریکی، مانورهای دستی، تمرینات ورزشی و عوامل فیزیکی دیگر است. در این روش ها از ورزش، نور، پرتوهای فرابنفش و فروسرخ، گرما و جریان برق استفاده می‌شود. فیزیوتراپی حیطه‌ای از پزشکی است که هدف آن پیشگیری از بیماری‌ها، درمان، توانبخشی و بالا بردن سطح سلامت می‌باشد.

فیزیوتراپیست در این رشته به عنوان درمانگر شناخته می‌شود. با توجه به این که فیزیوتراپی درمان فیزیولوژیک و جسمانی بیماری ها است کالبدشناسی و حرکت‌شناسی و فیزیولوژی حرکت از اهمیت بیش تری برخوردار است. اما بیمارانی که فیزیوتراپی می شوند به دلیل مشکلات حرکتی و یا به دلیل راحت تر بودن فیزیوتراپی در منزل، ترجیح می دهند تا فیزیوتراپ در منزل حاضر شود و کار فیزیوتراپی ایشان در منزل انجام شود.

1.  تمرین درمانی: فیزیوتراپیست به وسیله تجویز؛ انجام و آموزش ورزش های درمانی خاص؛ ماساژ؛ ورزش در آب (آب‌درمانی)؛ اقدام به درمان بیمار یا افزایش سطح سلامت می‌کند.
2. الکتروتراپی: درمان به وسیله دستگاه های ویژه انجام می‌شود این دستگاه ها معمولاً امواج خاصی را (امواج مایکرو ویو؛ امواج کوتاه رایویی؛ امواج مافوق صوت؛ امواج الکتریکی) که همگی توسط دستگاه به شکل خاصی تولیدشده و تغییر می‌یابند (مدوله می‌شوند).

3.مهارت های درمان با دست