سطح بالای کلسترول اغلب علائمی ایجاد نمی کند و با انجام آزمایش غربالگری خون می توان آن را تشخیص داد که این در این آزمایش کلسترول تام و تری گلیسیرید اندازه گیری می شود.

کلسترول یک ماده ضروری برای بدن است. با این حال، در سطوح بالا یک عامل خطر برای حمله قلبی و سایر بیماری های مرتبط با قلب محسوب می شود. انجام آزمایشات معمول خون به فرد در تشخیص اینکه آیا سطح کلسترول در محدوده سالم قرار دارد یا خیر کمک می کند. برای کاهش سطح کلسترول بالا پزشک تغییراتی در سبک زندگی یا استفاده از داروها را تجویز می کند.

علائم کلسترول بالا

سطح کلسترول بالا به طور معمول علائمی ایجاد نمی کند. مگر اینکه سطح آن خیلی بالا باشد .در این صورت فرد ممکن است برجستگی های چربی در پوست خود یا حلقه های سفید مایل به خاکستری در چشم خود مشاهده کند. بر اساس اعلام موسسه ملی قلب، ریه و خون این علائم بیشتر در افرادی با سابقه خانوادگی کلسترول بالا رخ می دهد. پنل چربی، نوعی آزمایش خون برای نشان دادن سطح کلسترول بالا در یک فرد است که باید توسط پزشک تجویز شود. برنامه های پیشنهادی برای این آزمایش به شرح زیر است: بزرگسالان 20 تا 65 سال هر 5 سال باید آزمایش انجام دهند. زنان 55 تا 65 سال هر یک تا 2 سال باید آزمایش انجام دهند. مردان بین 45 تا 65 سال نیز باید هر یک تا 2 سال آزمایش انجام دهند.

کلسترول چیست؟

کلسترول ماده مومی شکل که توسط کبد تولید می شود. لیپوپروتئین ها کلسترول را از طریق بدن حمل می کنند. بدن از کلسترول برای عملکردهای مختلف از جمله هضم غذا، تولید هورمون و تولید ویتامین D استفاده می کند. دو نوع کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) یا کلسترول “بد” و لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL) یا کلسترول “خوب” وجود دارد. اگر کلسترول در عروق جمع شود منجر به بروز بیماری به نام تصلب شرایین می شود. این اتفاق زمانی رخ می دهد که پلاک ها روی دیواره شریان ها ایجاد می شود و آنها را تنگ کرده و باعث محدود شدن جریان خون می شود.

چه چیزی باعث کلسترول بالا می شود؟

اگرچه کلسترول برای سلامتی ضروری است، اما سطح بالای کلسترول LDL خطر سکته و حمله قلبی را افزایش می دهد. داشتن برخی از عادات ناسالم شامل سیگار کشیدن، ورزش کم یا عدم تحرک و مصرف رژیم غذایی ناسالم شایع ترین علت افزایش سطح کلسترول است. برخی از عوامل دیگری که در افزایش سطح کلسترول نقش دارند عبارتند از: ژن هایی که از والدین به ارث می رسند برخی از شرایط پزشکی مانند بیماری مزمن کلیه و دیابت مصرف داروهای خاص مانند استروئیدها که شرایط التهابی را درمان می کنند

پزشکان چگونه سطح کلسترول بالا را تشخیص می دهند؟

پزشکان برای بررسی سطح کلسترول از آزمایش خون به نام تابلوی لیپوپروتئین یا پروفایل لیپید استفاده می کنند. با توجه به اعلام مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC)، این تست سطح زیر را اندازه گیری می کند:

کلسترول LDL: به عنوان کلسترول بد شناخته می شود زیرا در عروق جمع شده و منجر به حمله قلبی یا سکته می شود. لیپوپروتئین ها مولکول هایی هستند که کلسترول را از طریق خون حمل می کنند. کلسترول HDL: به عنوان کلسترول خوب شناخته می شود زیرا کلسترول LDL را از عروق به کبد منتقل می کند.

تری گلیسیرید: رایج ترین چربی ها در بدن است، اگر مقادیر بالا با سطح LDL بالا یا HDL پایین همراه باشد فرد در معرض خطر حمله قلبی یا سکته قرار می گیرد. قبل از توصیه های درمانی پزشک نخست عوامل خطر فرد را برای چندین بیماری همراه با میزان خواندن کلسترول در نظر می گیرد.

خطرات کلسترول بالا

بر اساس اعلام مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها CDC، عوامل مختلفی خطر سطح کلسترول بالا را افزایش می دهند. بخش های زیر با جزئیات بیشتری به بررسی این عوامل می پردازند.

سابقه خانوادگی

هیپرکلسترولمی فامیلی (FH) یک بیماری ژنتیکی است که فرد می تواند از ژن های جهش یافته به ارث ببرد. فرد می تواند ژن را از هر دو والدین خود یا یکی از آنها بگیرد که این وضعیت منجر به سطح کلسترول بالا می شود. همچنین شرایط دیگری نیز می تواند بر سطح کلسترول تاثیر بگذارد مانند اینکه اگر یکی از اعضای خانواده در اوایل زندگی خود حمله قلبی داشته باشد.

سن و جنسیت

به طور کلی هرچه فرد پیرتر می شود خطر ابتلا به سطح کلسترول ناسالم در وی افزایش می یابد. با این حال، میزان LDL در زنان به طور معمول کمتر از مردان است .تا زمانی که به دوران یائسگی برسند در حالی که مردان در هر سنی به طور کلی سطح HDL پایین تری نسبت به زنان دارند.

شرایط سلامتی

علاوه بر هیپرکلسترولمی فامیلی برخی دیگر از شرایط سلامتی مانند چاقی و دیابت خطر ابتلا به سطوح کلسترول ناسالم را افزایش می دهند. چاقی با سطوح بالاتر کلسترول LDL، سطوح پایین تر کلسترول HDL و سطوح بالاتر تری گلیسیرید در ارتباط است. دیابت نیز میزان LDL را افزایش و سطح HDL را کاهش می دهد.

عادت های زندگی

عادات زیر خطر ابتلا به سطح کلسترول ناسالم را افزایش می دهد.

سیگار کشیدن
می تواند به عروق خونی آسیب برساند.

کمبود ورزش
بدون انجام ورزش کافی فرد دچار اضافه وزن می شود که سطح کلسترول را افزایش می دهد.

رژیم غذایی ناسالم
در افزایش سطح کلسترول نقش دارد.

عوارض ناشی از کلسترول بالا

سطح کلسترول بالا و تجمع پلاک های بعدی در عروق منجر به تصلب شرایین می شود. به نوبه خود، تصلب شرایین خطر ابتلا به بیماری های زیر را در فرد افزایش می دهد: سکته حمله قلبی درد قفسه سینه بیماری کرونر قلب بیماری شریان محیطی، بیماری است که به طور معمول عروق پا و پا را تحت تاثیر قرار می دهد.

آیا سطح کلسترول بالا قابل پیشگیری است؟

ایجاد برخی تغییرات در سبک زندگی به فرد کمک می کند تا سطح کلسترول LDL خود را کاهش داده یا سطح کلسترول سالم را حفظ کند. با این حال، پزشک ممکن است داروهایی برای کمک به کنترل بیماری تجویز کند. بخش های زیر با جزئیات بیشتری به این گزینه ها می پردازند.

تغییر سبک زندگی

ایجاد تغییراتی در سبک زندگی زیر می تواند به جلوگیری از سطوح بالای کلسترول LDL کمک کند:

رژیم غذایی سالم داشته باشید: این نوع رژیم غذایی شامل غذاهایی است که حاوی چربی های اشباع نشده هستند. با اتخاذ یک رژیم غذایی سالم فرد میزان دریافت چربی های ترانس و اشباع خود را کاهش می دهد.

ترک سیگار: ترک سیگار باعث کاهش سطح کلسترول بد خون و افزایش سطح کلسترول خوب می شود.

به طور منظم ورزش کنید: حداقل 150 دقیقه در هفته ورزش متوسط داشته باشید تا کلسترول و فشار خون کاهش یابد.

مصرف الکل را محدود یا قطع کنید: نوشیدن الکل سطح تری گلیسیرید و کلسترول را افزایش می دهد.

هدف داشتن یک وزن متوسط: اکثر بزرگسالان باید دارای شاخص توده بدنی (BMI) بین 18.5 تا 24.9 باشند.

داروها

اگر در شخصی سطح کلسترول خیلی بالا تشخیص داده شود پزشک داروهایی مانند استاتین را تجویز می کند که با کاهش کلسترول خطر سکته یا حمله قلبی را کاهش می دهند. برخی از داروهای دیگر که پزشک ممکن است تجویز کند شامل موارد زیر است: داروهایی برای کاهش چربی خون رزین مهارکننده های PCSK9 مهار کننده های جذب کلسترول انتخابی حتی با استفاده از دارو تمرکز بر ایجاد تغییرات رژیم غذایی و سبک زندگی برای کاهش سطح کلسترول نیز حائز اهمیت است.

از آنجا که سطح کلسترول بالا به طور معمول هیچ علائمی ندارد ممکن است فرد تا زمان انجام آزمایش غربالگری از وجود این بیماری آگاه نباشد. این آزمایش کلسترول کل را اندازه گیری می کند، همچنین ممکن است شامل اندازه گیری تری گلیسیرید نیز باشد. پس از تشخیص سطح بالای کلسترول LDL، پزشک انجام برخی تغییرات در سبک زندگی را توصیه می کند. این تغییرات شامل خوردن یک رژیم غذایی مغذی با هدف داشتن وزن متوسط و ترک سیگار باشد، همچنین احتمال می رود پزشک داروهایی را نیز تجویز کند.

درجه حرارت بدن نشان دهنده شدت بیماری نیست، یعنی اگر دمای بدن به 40 درجه برسد به این معنی نیست که بیماری فرد شدیدتر از کسی است که تب 38 درجه دارد

ویزیت پزشک در منزل شیراز

تب چیست؟

زمانی صحبت از تب به میان می آید که درجه حرارت بدن از 38 درجه بیشتر شود.

تب به خودی خود یک بیماری محسوب نمی شود، بلکه زنگ خطری است که نشان می دهد نسبت به وجود یک بیماری هوشیار باشید. در واقع تب نشان می دهد که بدن مورد هجوم قرار گرفته است.

البته همه چیز به همین جا ختم نمی شود. افزایش دمای بدن نشان می دهد که بدن نسبت به عوامل مهاجم واکنش نشان داده و در حال مقابله با آنهاست.

در واقع این افزایش دما نشان می دهد که بدن نسبت به عفونت های ویروسی یا باکتریایی واکنش نشان داده و در حال دفاع طبیعی از خود در برابر این عوامل عفونت زا است.

توجه داشته باشید که ویروس ها و باکتری ها به سختی در شرایطی که دمای بدن بالا باشد رشد کرده و تکثیر می شوند. گفته می شود که سیستم ایمنی بدن در شرایط تب بهتر عمل می کند، اما هنوز این پدیده به اثبات نرسیده است.

البته توجه داشته باشید که درجه ی حرارت بدن در افراد مختلف متفاوت است. درجه حرارت برخی افراد به طور طبیعی پایین بوده و روی 35.5 درجه سانتیگراد است. در حالی که دمای بدن برخی دیگر به بالای 37 درجه ی سانتیگراد می رسد.

آیا هر چه درجه حرارت بدن بالاتر باشد، بیماری وخیم تر است؟

درجه حرارت بدن نشان دهنده ی شدت و وخامت بیماری نیست، یعنی اگر دمای بدن به 40 درجه برسد به این معنی نیست که بیماری فرد شدیدتر از کسی است که تب 38 درجه دارد.

خوشبختانه تب به محض اینکه بدن بر بیماری غلبه کند از بین می رود.

بهترین روش برای اندازه گیری درجه حرارت بدن از طریق مقعد و آن هم یک بار در روز می باشد.

مهم تر از همه اینکه باید حواستان به علائم دیگری مانند خواب آلودگی و سنگینی سینه ی فرد تب کرده باشد. چون تمام این علائم نشان دهنده ی مشکلات جدی در داخل بدن هستند.

درجه حرارت بدن

آیا شرایط بدنی همه در برابر تب یکسان است؟
تب در همه ی افراد یکسان نیست. برخی افراد به راحتی و با سرعت تمام تب می کنند و درجه حرارت بدن آنها به 40 درجه می رسد. روی تصویر کناری کلیک کنید.

در حالیکه در برخی دیگر زمان زیادی طول می کشد تا دمای بدن به این درجه برسد.

در برخی موارد نیز فرد به هیچ عنوان تب نمی کند.بنابراین بدن افراد مختلف نسبت به افزایش درجه حرارت واکنش متفاوتی نشان می دهد.

آیا درجه حرارت بدن خیلی بالا خطرناک است؟

اگر تب کنترل شود، خطرساز نخواهد بود. در اکثر موارد نیازی به تلاش برای کاهش درجه حرارت بدن نیست.

چنانچه احساس درد می کنید و یا واقعا مریض هستید، می توانید از استامینوفن استفاده کنید. این مراقبت ها باعث کاهش تب می شود.

اما تب ناشی از گرمازدگی قطع نمی شود و اگر با کم آبی بدن همراه باشد، خطرآفرین خواهد بود.

در نتیجه بهتر است با مشاهده ی علائم تب به پزشک مراجعه کنید.

توجه داشته باشید که تب در نوزادان و کودکان باید جدی گرفته شود و فورا به پزشک متخصص اطفال مراجعه شود.

توجه داشته باشید که برای کودکان صرفا باید از شربت استامینوفن یا بروفن استفاده شود و هرگز از آسپیرین استفاده نکرد
آیا درجه حرات پایین بدن خطرناک است؟
افت غیرعادی درجه ی حرارت بدن می تواند خطرناک و حتی مرگبار باشد.

کاهش درجه حرارت بدن می تواند در اثر قرار گرفتن طولانی مدت در سرما، شوک، مصرف الکل یا مواد مخدر و همچنین بیماری های متابولیکی مانند دیابت باشد.

افت دمای بدن زمانی رخ می دهد که دمای مرکزی بدن به شدت افت کند و ارگان های حیاتی بدن تحت تاثیر قرار بگیرد.

کاهش درجه حرارت بدن همچنین می تواند نشان دهنده ی وجود عفونت در نوزادان، سالمندان و افراد ضعیف باشد.

توجه داشته باشید که عفونت خون نیز می تواند منجر به کاهش دمای بدن شود.

نکته: تب برهای رایج

در صورت بروز تب، استفاده از تب برهای معمول روش مناسبی برای کاهش درجه حرارت بدن محسوب می شود.

معمولا استامینوفن و داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند آسپیرین و بروفن برای این کار استفاده می شود.

توجه داشته باشید که برای کودکان صرفا باید از شربت استامینوفن یا بروفن استفاده شود و هرگز از آسپیرین استفاده نکرد.

بهتر است با مشاهده ی علائم تب بخصوص در کودکان به پزشک مراجعه کنید.

به عقیده محققان، خانم هایی که قرص های هورمونی مصرف می کنند و در طول روز شش فنجان یا بیشتر قهوه می نوشند، چهار برابر بقیه در معرض این بیماری قرار دارند.

به همین دلیل محققان بررسی های بیشتری روی مولکول های موجود در ایبوپروفن انجام دادند، چون یک ترکیب ضدالتهاب محسوب می شود.

به عقیده ی محققان، پارکینسون به دلیل مرگ سلول های عصبی در اثر عوامل التهاب زا بروز می کند.

البته این مورد صرفا جهت اطلاع رسانی بوده . منظورمان این نیست که برای پیشگیری از ابتلا به پارکینسون، شروع به مصرف بروفن کنید، چون هر دارویی عوارض مخصوص به خودش را دارد.

یائسگی

حواستان به داروهای هورمونی باشد.
نتایج پژوهشی که در سال 2003 روی 77000 زن انجام شده است نشان می دهد که دریافت داروهای هورمونی و در کنار آن مصرف زیاد قهوه در دوره ی یائسگی، خطر ابتلا به پارکینسون را بالا می برد.

به عقیده ی محققان، خانم هایی که قرص های هورمونی مصرف می کنند و در طول روز شش فنجان یا بیشتر قهوه می نوشند. چهار برابر بقیه در معرض این بیماری قرار دارند.

توجه داشته باشید که هورمون استروژن روی سیستم دوپامینرژیک تاثیر می گذارد. اگر تحت درمان با استروژن (هورمون درمانی در یائسگی) هستید، بهتر است مصرف قهوه را کاهش دهید.

نوشیدن قهوه

نوشیدن قهوه: موثر یا بی تاثیر؟
قهوه خواص ضدپارکینسونی دارد. نتایج یک پژوهش آمریکایی که در سال 2000 و روی 8004 مرد انجام شده است نشان می دهد افرادی که قهوه و نوشیدنی های حاوی کافئین مصرف می کنند، کمتر در معرض پارکینسون قرار می گیرند.

به عقیده ی این متخصصان افرادی که کافئین مصرف نمی کنند در مقایسه با افرادی که روزانه یک تا دو فنجان قهوه می نوشند، حدود پنج برابر بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.

البته توصیه می شود که در نوشیدن قهوه دچار افراط نشوید و روزانه یک تا دو فنجان میل کنید.

خوشبوکننده هوا

از قرار گرفتن در معرض آفت کش ها بپرهیزید.
اگرچه برای اثبات این نظریه هنوز به بررسی های بیشتر نیاز هست. اما بهتر است بدانید که قرار گرفتن در معرض آفت کش ها، سموم و آلاینده های شیمیایی جزو عوامل احتمالی افزایش دهنده خطر ابتلا به پارکینسون است.

محققان فرانسوی بر این عقیده هستند افرادی که سال ها در معرض سموم کشاورزی هستنند (مانند کشاورزان و غیره) بیشتر به این بیماری مبتلا می شوند.

توصیه می کنیم در حین سم پاشی محصولات کشاورزی و غیره حتما از ماسک استفاده کنید.

علاوه بر این تا حد امکان از میوه ها و سبزیجات ارگانیک استفاده کنید .

افسردگی

مراقب روح و روان خود باشید.
نتایج یک پژوهش هلندی که در سال 2002 انجام شده است نشان می دهد که افسردگی خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را افزایش می دهد.

محققان بین سال های 1975 تا 1990 روی حدود 1358 نفر که دچار افسردگی بوده اند، بررسی هایی انجام داده اند.

نتایج این بررسی ها با وضعیت افراد سالم (غیرافسرده) مقایسه شد.

محققان به این نتیجه رسیدند افرادی که به مدت طولانی از افسردگی رنج برده اند، به میزان سه برابر بیشتر در معرض ابتلا به پارکینسون قرار می گیرند.

اگر دچار افسردگی هستید، حتما به روان پزشک مراجعه کرده و نسبت به رفع مشکتان اقدام کنید.

B6

ویتامین B6 را دریابید.
نتایج یک پژوهش هلندی که در سال 2006 روی بیش از پنج هزار نفر انجام شده است نشان می دهد ویتامین ب6 تاثیر مثبتی در محافظت از افراد سیگاری در برابر پارکینسون دارد.

در واقع مصرف موادغذایی سرشار از این ویتامین شما را در برابر این بیماری حفاظت می کند.

ویتامین ب6 در مواد غذایی مختلفی مانند جگر گاو و گوساله وجود دارد.

از دیگر منابع غذایی غنی از این ویتامین می شود به برخی از ماهی ها مانند ماهی آزاد و ماهی تن اشاره کرد.

ورزش پیاده روی

ورزش کنید.
انجام ورزش منظم برای پیشگیری از بروز اختلالات حرکتی مربوط به بیماری پارکینسون مانند لرزش اندام های بدن مفید است.

توجه داشته باشید که علائم این بیماری دیرتر بروز می کند و این بیماران باید خود را برای مقابله ی هر چه بهتر با علائم این بیماری و کنترل بدن خود آماده کنند.

توجه داشته باشید که ورزش خاصی برای پیشگیری از این مشکل و اختلالات ناشی از آن وجود ندارد.

متخصصان حوزه ی سلامتی توصیه می کنند که انجام روزانه 30 دقیقه ورزش های سبک مانند پیاده روی بسیار مفید است.

البته نباید به این میزان بسنده کرد و بهتر است هر هفته حداقل یک ساعت ورزش های دیگر را نیز انجام دهید.

گاز مونوکسیدکربن

مسمومیت ها عاملی برای ابتلا به پارکینسون.
برخی از مسمومیت های شدید مانند مسمومیت با گاز مونواکسیدکربن یا منگنز می تواند باعث بروز علائم ناگهانی بیماری پارکینسون شود.

این قبیل مسمومیت ها باعث مرگ سلول های عصبی دوپامینرژیک می شود. این پدیده در مغز بیماران مبتلا به پارکینسون به طور واضح دیده می شود.

با وجود اینکه این قبیل مسمومیت های شدید چندان شایع نیست، اما باید حواستان به هر نوع ماده ی شیمیایی باشد.

داشتن سبک زندگی سالم

درست است که نمی توان در برابر ابتلا به بیماری های ژنتیکی کار زیادی انجام داد، اما در بقیه موارد می توان با داشتن سبک زندگی سالم از ابتلا به بسیاری از ناخوشی ها پیشگیری کرد.

بهترین کار این است که تغذیه ی متنوع و سرشار از ویتامین داشته باشید. روح و روان تان را از گزند استرس و افسردگی دور نگه دارید. بی تحرکی و تنبلی را کنار بگذارید و با توکل بر خدا، قلب و روحتان را سرشار از آرامش کنید.